Bloementuin: gebouwd door Vera!

Deze kit heeft heel lang op mijn verlanglijstje gestaan! Elke keer als ik Facebook opende, kwam Miller's garden voorbij. Het leek me zo'n leuk project. Tot ik op een gegeven moment de stap heb gezet en hem heb aangeschaft. 

Dus toen de jongens van BuilDIY hadden gevraagd of ik 'm nog eens wilde bouwen, twijfelde ik geen moment. Met als verschil dat ik nu alles nog netter en preciezer zou doen. En vooruit, de 'bronzen stellage' zou ik deze keer zelf maken en niet uitbesteden aan een bevriende goudsmid.

Halverwege juli begon ik met de bouw. Met een drietal kleine kinderen (4 jaar, 2 jaar en 6 maanden) om mij heen en te weinig ruimte voor een hobbykamer, ben ik genoodzaakt om in de avonden te bouwen. Eerst even een filmpje of serie kijken met manlief (die moeten we ook tevreden houden) en dan gaat hij naar bed en ik aan de knutsel. Dan roept hij: 'Hé Google, start flow knutselen.' en dan floepen alle lampen op de helderste stand. Ons huis is namelijk slim, dat is dan weer een hobby van mijn man.

Ik zet dan een Nederlands programma aan via NL Ziet en ik ga aan de keukentafel zitten met mijn bouwdoos, mijn doos met gereedschappen (scharen, schaartjes, lijm, snijmat, precisie snijkit enz.) en de doos waarin ik mijn bouwsels tussentijds opsla.

Dan is het tijd om echt te beginnen! Het pakket van Miller's garden is weer een feestje om open te maken. Uit ervaring weet ik dat de verf uit het pakket niet in één keer dekt, dus dat ga ik als eerste doen: Alles wat wit moet worden, wit kalken. Bij de Action heb ik vintage krijtverf gekocht. Dit gaat waarschijnlijk beter dekken, maar ik zal het toch vaker moeten doen. Het moet ook weer droog zijn als ik naar bed ga, want manlief wordt niet blij als hij in de ochtend een ontplofte knutselbende van zijn vrouw ziet. Dus dit klusje zal ik moeten verdelen over een aantal avonden. Eerst even de randjes schuren en checken of ik de goede stukjes verf.

Omdat ik het in elkaar zetten van de meubeltjes leuker vind dan het verven, beloon ik mijzelf met het in elkaar zetten van een kastje. Met witgeverfde handen (want je vingers ontzien is niet te doen bij de kleine onderdeeltjes), ruim ik alles op. 

De volgende avond kon ik verder met wat andere meubeltjes. Eerst even een makkelijk kastje.

Daarna het geprut met het ijzerdraad voor het tafeltje. Inmiddels ben ik al wel redelijk ervaren in dit soort meubeltjes, maar toch blijk ik een meester in het maken van asymmetrische tafelpoten. Dit komt vooral door het niet meewerken van mijn gereedschap. 

Ik geef namelijk graag iets anders de schuld, want aan mij zal het toch zeker niet liggen..? Dat we hier in huis nog steeds last hebben van muggen ligt ook echt niet aan het feit dat ik de horren zelf heb gemaakt… Maar gelukkig staan er in de beschrijving soms erg handige afbeeldingen op ware grootte, zodat je het ijzerdraad er precies langs kunt leggen. 

Het platmaken van het ijzerdraad hoeft eigenlijk alleen bij de lange ondersteuningsstukken, maar dit vond ik bij de bovenkant van de tafelpoten ook handig, anders kreeg ik die er niet tussen gepropt. 

Uiteindelijk staat het tafeltje zelfs een beetje recht, ik leer het wel! 

Op naar het volgende: het gevreesde opbergrek. Toen ik die de vorige keer maakte, was het zo schots en scheef, dat een vriend, die toevallig goudsmid is en behoorlijk goed kan priegelen met metalen, het rek opnieuw heeft gemaakt. Voor dit project mocht dit natuurlijk niet gebeuren, dus ik besloot uiterst secuur te werk te gaan. Gelukkig zitten er een soort malletjes in het hout, dus dat lukte aardig. 

Nu zijn de beide zijkanten sowieso wel goed te doen, maar dan moeten die twee zijkanten ook nog aan elkaar.

Na 3 uur was het opbergrek eindelijk klaar. Recht genoeg. En bovendien staat de tuin straks zo vol dat het niet eens gaat opvallen als het een beetje scheef is. 

Moe en voldaan ga ik naar bed, want de volgende ochtend zijn de kinderen vast weer wakker om 6 uur. En dan is half twee toch een tikkeltje te laat om mijn bed in te gaan.

De volgende avond ga ik verder met een simpeler projectje: het mini-kerkje. Aangezien er twee houten figuurtjes bij zitten, besluit ik deze op elkaar te plakken. Zo kan ik hem extra netjes afwerken door het dak ook aan de bovenkant te plakken, in plaats van alleen aan de zijkant. 

In de tussentijd is het 'screen frame' ook wel droog genoeg om verder te plakken. 

In plaats van de sterke, doorzichtige lijm uit het pakket, gebruik ik tegenwoordig vaak de Tacky Glue van de Action. Die droogt iets minder snel, maar hij wordt uiteindelijk doorzichtig en trekt minder draden. De B7000 zie ik ook regelmatig als aanrader voorbij komen.

Dan is het kozijn(tje) aan de beurt. Hier is een precisiemesje echt handig, anders wordt het lastig om de binnenkant er goed uit te snijden. Wel even de liniaal erlangs, anders ga je waarschijnlijk zo scheef als de toren van Pisa. 

Uiteraard was het bij mij sowieso scheef, want je moet de liniaal natuurlijk wel recht leggen, als je recht wil snijden. 

De deur en het deurkozijn worden gemaakt van wit dik karton. Dit moet je uit een plaat drukken, net als bij het hout. Helaas blijven de connectie puntjes wel duidelijk, dit is te zien aan de kleine witte uitsteeksels. 

De beste manier om die weg te werken is gebruik te maken van het schuurpapier uit de kit, zo beschadig je het karton het minst en kun je de uitsteeksels netjes wegschuren. En dan heb je uiteindelijk een supermooie deur. 

Als je dan toch bezig bent, kun je net zo goed gelijk de regenafvoer maken. 

Dan kom je tot de conclusie dat de wekker toch weer over vijf uur gaat en berg je de boel netjes op. 

Dan weet je dat het er aan zit te komen: de roosjes, sanseveria's, madeliefjes, klimop, kortom: Alle bloemetjes en plantjes. Maar die moeten natuurlijk wel water krijgen, dus eerst moet de plantensproeier gemaakt worden. 

Ik begin met de moeilijkste bloemen: de rozen. Gelukkig heeft iemand op de Facebook groep van de BuilDIY Club een filmpje met een uitleg gedeeld -> Klik hier!

Ik heb goede hoop dat mijn roosjes dit keer iets minder verlept gaan zijn dan de vorige keer.

Na een avondje zeer gefocust de bloemist uithangen ben ik best trots op deze mini-bloemenzee. Ik beloon mezelf door gewoon door te gaan met een paar volgende stappen: het samenvoegen van de verschillende onderdelen.

Het leukste, bewaar ik tot de laatste avond: het samenvoegen van alles en het afmaken van het project. Allereerst de wanden. 

Doordat ik de grondplaat met krijtverf heb geverfd, kreeg ik de wanden er iets moeilijker in. Een elektrische multi-tool zou uitkomst kunnen bieden, maar helaas heb ik die niet. En nu ik dit typ, bedenk ik ineens dat dit een heel handig cadeau zou zijn voor de feestdagen. Met vereende krachten, krijg ik de wanden er toch redelijk stevig in en kan ik verder met het volgende onderdeel. Misschien wel een van mijn favoriete onderdelen: de verlichting. Dit geeft namelijk ontzettend veel voldoening. Je begint met een paar losse onderdelen, maar je creëert een sprookjesachtige sfeer.

Tip voor het strippen van de gele en witte draadjes: klem je nagels om het plastic van het draad te halen. De draadjes zijn zo dun, dat als je dit met een schaar of mesje doet, je het draadje snel doorknipt. Na vijftien keer in deze val te zijn getrapt, heb ik mezelf verboden dit op een andere manier dan met mijn nagels te te doen.

En zo wordt de bloementuin steeds mooier. En voller. Zoals mijn man zei: 'Het past wel echt bij jou, wat een volgepropte bende zeg!' Niet dat hij me volgepropt vindt. Ik ben gewoon nogal rommelig. Ik houd van dingen om mij heen, maar ik noem dat creativiteit.

De bloementuin is geslaagd en er staat geen onkruidje in!

Veel bouwplezier met deze fleurige kit!

Groetjes Vera!